Afrikaanse schoonheid!

Hallo allemaal!

Het is weer tijd voor een volgend verslag. Maandag 6 juni konden we voor het eerst een klein beetje uitslapen, wat was dat heerlijk! Na een prima ontbijt hadden we voor het eerst een mooie grote supermarkt op loopafstand. Tijd dus om even wat boodschappen te doen! Daarna werd het tijd om eens te kijken wat er allemaal te doen was in de buurt. Pieter en Eline besloten om naar Cape Cross te gaan, een fantastische plek waar je tot aan de horizon overal zeehonden ziet schuifelen, alle kleintjes een lawaai van jewelste maken en de heerlijke zeehondengeur (ucheuche) nog heel lang in je neus blijft zitten. Men weet niet hoeveel het er zijn, maar waarschijnlijk honderdduizenden.. Op de terugweg zagen we al een flinke regenbui over de woestijn trekken, en naast de bui was ook nog onweer te zien. Eenmaal thuisgekomen heeft het de hele avond nog geonweerd boven de oceaan, wat was dat bijzonder!

De volgende ochtend, dinsdag 7 juni, hoorden we bij het ontbijt dat dit weer behoorlijk uitzonderlijk was voor de tijd van het jaar. Voor vandaag stond er weer een autorit op de planning, ditmaal richting Twijfelfontein. Helaas kent de kaart van waarbenjij.nu dit niet, maar wie weet dat jullie het zelf wel op kunnen zoeken als jullie willen weten waar dit ligt. Het was 350 km hobbelen, hobbelen en nog meer hobbelen. Het enige wat je eraan kunt doen is gewoon blijven doorrijden. Hoe langzamer je rijdt, hoe erger het wordt. Je kunt zeggen dat we een goede after-African-massage hebben gehad! Onderweg kwamen we nog wel wat overstekende struisvogels en oryxen tegen, en de bordjes voor 'pas op woestijnolifanten'. Helaas hebben we vooral heel veel poep en voetstappen van deze laatsten gezien, maar de olifanten zelf speelden tot nu toe verstoppertje voor ons... De omgeving hier ligt helemaal vol met bizar grote rotsen, die bergen vormen. Twyfelfontein staat namelijk ook bekend om zijn rotstekeningen en bijzondere vormen van de rotsen. Dat zullen we later bezoeken. Omdat de weg het eerste stuk zo nat was hadden we bij aankomst in Twyfelfontein geen grijze maar bruine, modderige auto. 'S avonds hebben we heerlijk gegeten met een braai en hebben we allemaal geprobeerd te slapen. Het is hier namelijk zo'n 35 graden overdag (het is hier winter, en voor Namibische begrippen lage temperaturen) en 's nachts rond de 12 graden. Het duurt even voor het echt goed afgekoeld is...

Woensdag 8 juni; tijd om hier de omgeving te gaan verkennen! We gingen met een gids naar de rotstekeningen bij Twijfelfontein gemaakt door de bosjesmannen. We maakten een prachtige wandeling door het mooie gebied en we zagen heel veel tekeningen van olifanten, een leeuw, neushoorns, oryxen en nog veel meer. Daarna reden we door naar de verbrande berg, een berg waar vulkanische activiteit heeft plaatsgevonden en daardoor zwart is geworden. Na de verbrande berg zijn we nog even gaan kijken bij de Orgelpijpen, rotsen die door water en wind heel lang geleden zijn gevormd tot orgelpijpen. Dit was ontzettend mooi en bizar om te zien! Teruggekomen bij de lodge hebben we nog een groep apen gespot die langs de lodge kwamen. Ontzettend leuk om te zien hoe de kleintjes nog bij de moeders op de rug zaten!

De volgende dag zijn we na een heerlijk ontbijt weer doorgegaan op de route. De volgende bestemming is Opuwo, een typisch Afrikaanse 'stad' van 3000 inwoners. De inheemse bevolking gemixt met vrij Westers geklede Afrikanen, wat schooltjes en ook de sloppenwijken. De lodge waar we de komende twee nachten zouden slapen ligt boven op een berg, waar we uitkeken op een prachtig landschap. Genietend van de zonsondergang bij de infinity pool konden we even bijkomen van de rit. Iets minder hobbelig, maar dit keer zonder GSM bereik en ook bij de lodge geen GSM of internet. Vandaar ook de wat latere update dit keer.
De volgende dag, vrijdag 10 juni worden we om half 9 opgehaald bij de lodge door een gids voor een bezoek aan de himba's en nog een andere inheemse stam met een hele ingewikkelde naam. Daar kregen we een indruk van hun levensstijl, wat jullie denk ik het meest kunnen vergelijken met de groeten uit de rimboe. Huisjes van takken en koeienstront, een dag doen over water halen en maïspap maken... Uiteraard geen electriciteit en andere voorzieningen. Ook van de andere kant was het heel indrukwekkend... Wat een geluk dat wij aan de goede kant van de aardbol zijn geboren, en kunnen eten en drinken wat we willen!
Na dit indrukwekkende bezoek hebben we nog een verfrissende duik in het zwembad genomen en hebben we nog veel nagekletst over deze bijzondere ervaring...

Vandaag, 11 juni, is het tijd voor onze safari ervaringen! De rit loopt van Opuwo naar Etosha, het grootste natuurpark in Namibie met 23000 vierkante km oppervlakte. Totaan de gate prima asfalt, daarna een stuk hobbeliger gravel. Het eerste kleine stuk van 50 van totaal 400 km die we hier gaan rijden hebben al heel wat opgeleverd: kuddes giraffes, zebra's, bavianen, 15 olifanten, koedoes, een impala, springbokken en alles wat daar op lijkt, oryxen.... Wauw! Wat hebben we toch een prachtige vakantie!

Tot snel!

Groetjes Erik, Marry, Pieter, Eline en Martijn